DE BALIBODE 2016 dertiende jaargang nummer 20 supplement

Hallo alle lezers,

Daar gaan we  dan weer met een aanvulling op Balibode 20. Gistermorgen om half zes opgestaan na een onrustige nacht, we hadden een soort specht in onze airco zitten die regelmatig hard begon te tikken, uitzetten was ook geen optie want de temperatuur was behoorlijk hoog en er doorheen slapen ging ook niet, dus niet erg comfortabel. Om half zes was het al bijna licht in tegenstelling met Lovina, ( de dolfijnentocht ), dus aangekleed, ons tasje gepakt en gewacht op de reisleider die keurig net voor zessen aankwam. Wij in zijn auto naar de haven, onze boot lag nog niet aan de kade, maar hij wees hem aan, helaas bleek de bemanning nog te slapen maar na een telefoontje kwam er actie op de boot en om kwart over zes meerde hij af aan de kade. Toen bleek dat wij een grote boot hadden met z'n vieren, er werd een kussen voor onze rug geregeld en toen varen maar, het was een fantastische belevenis in de vroege ochtend te varen, overal verrezen eilandjes uit het water, soms helemaal groen dan weer bedekt met bomen, heel mooi. Onderweg vliegende vissen en ook weer twee kleine dolfijnen die uit het water sprongen.  Ons ontbijt was maandagavond afgegeven bij Peter, dus konden we om een uurtje of zeven ontbijten, er was warme thee en koffie op de boot en we lieten ons het ontbijt goed smaken, we kregen er nog een kam groene bananen bij, die waren erg lekker.. Na ruim twee uur kwamen we aan in een baai van het eiland Rinca. Dat is een Nationaal Park waar we werden opgevangen door een ranger. Na uitgebreide instructies over hoe te handelen bij het ontmoeten van een varaan , altijd de ranger voor laten lopen en de aanwijzingen van de ranger opvolgen, gingen we op pad na een kaartje of beter zes kaartjes te hebben gekocht bij het toegangsgebouw, maar voordat we daar waren hadden we al beet, er lag onder een boom een mannetje van zo'n drie meter die deed of hij sliep, er zat nauwelijks beweging in dus maar een paar fotootjes geschoten. Wij besloten de korte bushtrip te doen mede door de temperatuur en onze fysieke conditie.                                                                     Aan het begin van onze wandeling zagen we een vijftal varanen liggen, die lagen bij de keuken waar ze eten roken,  een luie bende, maar de ranger zei oppassen ze kunnen zo uithalen. Het was een tamme vertoning maar varanen zijn overdag erg lui en doen dan niet veel. Vervolgens kwamen we nog een kleintje tegen die op de loop ging, dat was een leuk gezicht, hij of zij schommelde alle kanten op, een beetje macho met die grote poten aan het kleine lijf. De wandeling door de bush was goed te doen, wel wat zweten maar dat hoort erbij. Onderweg hebben we varanen nesten gezien die al leeg waren met een duidelijke uitleg hoe alles te werk gaat, de pas uit het ondergrondse nest gekomen varaantjes klimmen meteen in de boom om zich te beschermen tegen de vreetlust van de moeders die soms hun eigen kinderen op eten. Per worp legt een varaan circa 30 eieren en er blijven er gemiddeld 10 tot 15 over, de rest overleeft het niet. Op de route vervolgens een enorme karbouw gezien dat zijn prooidieren voor de varanen, ze bijten de beesten in de achterhand ofwel bil de karbouwen lopen dan nog een paar dagen door maar sterven dan, dan is er een vreetfeestje zes tot tien varanen eten het hele beest op inclusief het karkas, alleen de horens blijven over, de varanen kunnen weer een poosje voortleven. Ook zagen we nog een hert en aan het einde van de wandeling stak er een jonge varaan ons pad over ik kon hem nog net fotograferen. Al met al een geslaagde tocht maar weinig actieve beesten gezien dus een varanenfilmpje zat er niet in. Op de terugweg werd er op de boot voor ons gekookt lekkere vis met een sajoer, gebakken aubergine en tempeh, alles erg lekker. ook deden we nog een eilandje aan waar we zouden kunnen relaxen, maar dat was geen succes, er lag erg veel rommel, dus zitten was er niet bij wel hebben Anita en ik nog even gezwommen, de zee was heel helder en fris, maar er was geen visje te bekennen dus maar vlug terug naar Labuan Bajor waar we tegen tweeen aankwamen in de regen. Het was een behoorlijk lange dag we hebben genoten maar hadden graag wat meer actieve varanen willen zien, maar dat heb je niet voor het kiezen

Anita en Wim