DE BALIBODE 2016 dertiende jaargang nummer 12
9 februari 2016 - Sanur, Indonesië
Hallo alle Balibode lezers,
Daar zijn we dan weer, het is inmiddels 8 februari de tijd vordert snel, dat zal ook wel komen omdat we zoveel beleven, hum, hum. Vrijdag was er een grote ceremonie bij het nog in aanbouw zijnde hotel tegen over Puri Goba Het nieuwe hotel ligt aan het weggetje naar heet strand, een Balinees had daar nog een stuk grond liggen en in overleg met een paar rijke Balinezen is een soort cooperatie opgericht om een gigantisch hotel te bouwen waar ze vorig jaar al mee begonnen zijn. Nu stonden de sterren goed en waren de goden goed gezind en dus moest er een ceremonie komen. Norman onze strandbaas moest op de gamelan spelen, zie ook de foto's, hij is een soort dirigent en geeft het startsein voor de "muziek" en geeft de maat aan. Heel indrukwekkend maar wel veel lawaai. Ook werd er gigantisch geofferd en wel met van alles, zie ook de plaatjes, complete gebraden biggetjes heel veel fruit, maar ook een dode geit en een dode hond en levende kippen en eenden We begrijpen niet wat ze er mee doen. Anita was die ochtend met Lily en Peggy shoppen in Denpasar. Zaterdag en zondag waren dagen als gewoon alleen heeft Wybe een uitje voor de mannen georganiseerd met Norman, zeevissen op maandagochtend. Dus wij gingen vanochtend met z'n vijven de boot in samen met Norman, een kleinzoon en nog een vis-assistent, om ons middagmaaltje te verschalken. Ik had afgesproken om te fotograferen en niet te vissen want vissen is niet zo mijn ding. Maar ja hoor ik kreeg v.a. een hengel in de hand gedrukt die hij geprepareerd had, ik hoefde alleen de molen maar te draaien en ja hoor ik was de eerste die een vis verschalkte, het was een onogenlijk beest maar hij moest de boot in vervolgens ving ik nog een paar snappers en wat ander spul. Wybe ving twee snappers tegelijkertijd, zijn hengel had evenals de mijne twee haken. Ook Ed uit Den haag ving een paar visjes, hij had ook nog nooit gevist, Eduard van Gea verschalkte er een paar en onze befaamde zeevisser Ton ving net na de gong aan het eind van de laatste visronde ook nog een visje van een centimeter of acht, een hele geruststelling voor hem. Ton terug naar het strand met onze gehele vangst een visje of 20. Norman heeft de vis daarna schoon gemaakt en daarna gebakken, dus smullen maar. De foto's latten alles zien. Dan ik (Anita) nog even een blunder, Lily en ik hebben een ontbijtje op het strand gegeten en twee uur gefietst (zere k.nt) dus. Op het strand terug kleed ik me uit en sta met Ellen te praten en zeg ""ik moet even plassen hoor" kijk naar beneden en ja hoor sta ik daar in mijn ondergoed. Ellen vond de combinatie al wat vreemd maar zei niets, ik heb vlug mijn bikini aangetrokken. Iedereen lachen natuurlijk, behalve de Balinezen die vinden het niet vreemd doen het zelf ook.
Groetjes
Anita en Wim
groetjes Fred&Adrie
Ik zie wel, dat jullie uit verveling nog niet vroegtijdig terug zullen keren naar ons mooie, kille en natte Nederland. Zo te zien houden jullie elkaar wel bezig met leuke dingen te bekijken en ook nog eens te gaan vissen. Ooit was ik ook een vervend sportvisser, maar niet in het begin, maar later haalde ik ze, met natte handen, voorzichtig van de haak en liet ze vervolgens weer zwemmen. Zou het ook vanuit een vlerkprauw nog eens graag willen beleven. Wat betreft die ceremonie met al die dieren, ja dat kennen we van Bali wel een beetje, maar soms draait je maag wel een beetje om. Niet dat het bij ons in de slachthuizen en met veetransporten het er zachtzinnig aan toegaat. Dat van die hond.... Zou hij er speciaal dood voor zijn gemaakt? Als dat zo is dan zou, zeer zeker Ria, geen stap meer zetten in dat Restaurant. Andere wereld, ik weet het, maar toch. Waren ooit in Sumatra en daar werd hond gegeten en het komt op Bali ook nog voor.
Ria is vanaf Zondag weer thuis. Nu een kwestie van geduld hebben. Het is allemaal nog al wat pijnlijk. Wordt allemaal wel een beetje onderdrukt met pijnkillers.
Veel plezier nog en groetjes,
Johan en Ria.